Zatwierdzono Gigabit Infrastructure Act (GIA) – nowe unijne rozporządzenie obniży koszt budowy sieci i koszt połączeń międzynarodowych wewnątrz UE. Rozporządzenie zastąpi dyrektywę z 2014 roku w sprawie środków mających na celu zmniejszenie kosztów realizacji szybkich sieci łączności elektronicznej (BCRD).

Parlament Europejski 23 kwietnia zatwierdził unijną ustawę o łączności szerokopasmowej, Gigabit Infrastructure Act (GIA), która ma na celu przyspieszenie wdrażania sieci o wysokiej przepustowości i obniżenie cen dla konsumentów. W zeszły poniedziałek (29 kwietnia) zatwierdziła ją też Rada ds Rolnictwa i Rybołówstwa UE (Rada Europejska).

Nowy akt prawny jest największym dokumentem dotyczącym telekomunikacji kończącej się kadencji europarlamentu (2019-2024) , po tym jak pomysł “ustawy telekomunikacyjnej”, nazwanej “ustawą o sieciach cyfrowych” (Digital Network Act) przez komisarza ds. jednolitego rynku Thierry’ego Bretona, został przełożony na następną kadencję, a inicjatywa dotycząca płatności od nadawców nie została zrealizowana.

Co zmienia GIA? 

Uproszczenie i przyspieszenie procedur związanych z wdrażaniem szybkich połączeń internetowych

GIA zmienia dyrektywę z 2014 r. w sprawie redukcji kosztów usług szerokopasmowych i ma na celu wsparcie osiągnięcia celów unijnej dekady cyfrowej telekomunikacji. Te ambitne cele obejmują podłączenie 100% obywateli UE do sieci o bardzo wysokiej przepustowości, co oznacza szybki internet światłowodowy i 5G do 2030 roku. W Polsce oznacza to zmianę tzw megaustawy. Przepisy GIA mają na celu skłonienie władz krajowych do przyspieszenia wydawania zezwoleń i praw drogi, jeśli operatorzy telekomunikacyjni chcą wdrożyć nową infrastrukturę.

GIA jako rozporządzenie (a nie dyrektywa) harmonizuje krajowe procedury administracyjne i wydawania zezwoleń w większym stopniu niż poprzednia dyrektywa. Warto zaznaczyć, że nowe prawo daje poszczególnym krajom członkowskim pewną elastyczność. Mogą one m.in. swobodnie wydzielać infrastrukturę krytyczną. Oczekuje się, że poprzez ujednolicenie przepisów dotyczących wdrażania sieci w państwach członkowskich UE, GIA będzie promować korzyści skali zarówno dla operatorów, jak i przedsiębiorstw.

GIA ustanawia złożony mechanizm harmonizacji wydawania zezwoleń i praw drogi, dając państwom członkowskim możliwość dostosowania nowych ogólnounijnych zasad do ich krajowego kontekstu.

Niższe ceny dla konsumenta

GIA określa szczegółowy plan obniżenia cen płaconych przez konsumentów w UE do 2029 roku.

Rozporządzenie w sprawie roamingu zniosło dodatkowe opłaty za wiadomości tekstowe (SMS), połączenia i przeglądanie Internetu w UE, gdy konsumenci podróżują za granicę w 2017 roku. Nadal jednak istnieją dodatkowe opłaty za wysyłanie wiadomości SMS (0,06 euro/tekst) lub wykonywanie połączeń (0,19 euro/minutę) z kraju pochodzenia do innego kraju w UE.

Celem GIA jest zniesienie tych opłat do 2029 roku. Ponadto operatorzy telekomunikacyjni będą mogli obniżyć swoje ceny detaliczne do 2025 roku. GIA zniesie zatem dodatkowe opłaty detaliczne za połączenia wewnątrz UE. Nowe przepisy zapewniają, że połączenia i SMS-y w UE będą miały taką samą cenę jak połączenia krajowe od 2029 roku.

Opłaty te są regulowane w UE i wygasają 14 maja. Aby uniknąć jakiejkolwiek luki prawnej, która pozwoliłaby operatorom na podniesienie lub obniżenie cen, termin wejścia w życie GIA został zmieniony na trzy dni zamiast 20 po opublikowaniu tekstu w dzienniku urzędowym UE.

Wejście w życie

Wejdzie w życie trzy dni po po opublikowaniu tekstu w Dzienniku Urzędowym UE, jednak większość przepisów zacznie obowiązywać 18 miesięcy później (koniec 2025 roku)

Czy GIA cokolwiek uprości?

Decyzja wdrożenia rozporządzenia ta nie jest pozbawiona kontrowersji. W lutym 2024 roku grupy branżowe reprezentujące europejskich operatorów (ETNO, ECTA, GSMA i GigaEurope) wydały wspólne oświadczenie ostrzegające, że ustawa zaszkodzi zarówno firmom, jak i szerszemu sektorowi ze względu na większą presję regulacyjną. W oświadczeniu czytamy, że ustawa jest “środkiem, który karze operatorów telekomunikacyjnych, nie przynosząc żadnych realnych korzyści w zakresie uproszczenia procedur administracyjnych”.